ایران در قرون میانه
«ایران در قرون میانه» را می‌توان به دورۀ پس از سلطۀ اعراب و انقراض ساسانیان در ۶۵۱ میلادی تا پیش از آغاز دوران مدرن اطلاق کرد. بر این اساس مفهوم ایران در قرون میانه، با قرون وسطی در غرب تباین دارد و بر آن منطبق نیست. در موسسۀ آبی پارسی مجموعۀ «ایران در قرون میانه» به آثاری مرتبط با این دوران اختصاص دارد که با رویکردهای مختلف تاریخ‌نگاری و علم تاریخ، این سرزمین را از منظر تاریخ سیاسی و اجتماعی و با تأکید بر«جغرافیای فرهنگی ایران بزرگ» مورد توجه قرار می‌دهد